Waar twee vechten, hebben twee schuld!?

Waar twee vechten, hebben twee schuld!? – De bekende uitdrukking ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’, is normaal gesproken een waarheid als een koe. In het geval iemand uit de bocht vliegt met een burn-out wordt dat echter niet altijd zo gezien. Dan wordt die persoon in kwestie vaak aangewezen als de enige ‘schuldige’. Hij of zij zou te perfectionistisch zijn, niet goed in staat om zijn of haar grenzen aan te geven, of zich teveel in privéproblemen hebben ‘verloren’. Maar zoals het overbekende spreekwoord al aangeeft, ligt het probleem wel degelijk ook bij de werkomgeving. Want juist een perfectionistisch of dienstbaar ingesteld persoon kan van enorme toegevoegde waarde zijn voor het bedrijf. Maar dan moet de bedrijfsvoering daar wel op zijn ingericht!

Het probleem is ook vaak dat iemand die juist weer is opgekrabbeld na een burn-out in 99% van de gevallen weer terugkeert in exact dezelfde situatie als waarin hij of zij ziek is geworden. Dan is het niet meer of minder een kwestie van tijd voordat hij of zij wederom door het ijs zakt. En uiteindelijk moet je in dat soort gevallen concluderen dat het bedrijf en de werknemer afscheid moeten nemen van elkaar.

Niet ‘pappen en nathouden’

Ik moet eerlijk bekennen dat ik wat sneller geneigd ben om cliënten te adviseren om een nieuwe werkomgeving te zoeken dan veel mijn collega’s. Vaak komt terugkeren naar de ‘oude’ omgeving neer op een terugval. Een typisch gevalletje ‘pappen en nathouden’. In mijn optiek is het beter om de extremiteit van een burn-out te gebruiken om direct ook maar een scherpe afslag te nemen in je leven. Mijn ervaring is ook dat dat in veel gevallen bijzonder positief werkt. Het biedt de persoon in kwestie immers de mogelijkheid om – nadat de grootste storm in het hoofd is geluwd – samen met de psycholoog die de hem of haar begeleidt in alle rust uit te zien naar een nieuwe werkgever en te beoordelen of die nieuwe werkomgeving wél aansluit bij zijn of haar karakter, wensen en behoeftes.

Bedrijfsmatige en maatschappelijke context

Wie objectief naar een burn-out kijkt, ziet dat het – behalve wanneer er sprake is van een bepaalde pathologie – niet alleen een individueel probleem is, maar dat bedrijfsmatige en zelfs maatschappelijke context een belangrijke rol spelen.

Toegenomen druk

Een burn-out begint bij de druk die een organisatie of maatschappij bij werknemers c.q. burgers legt. En de bereidheid van die werknemers/burgers om daarin mee te gaan. Dat is iets van alle tijden natuurlijk. Maar door de razendsnelle ontwikkeling van vooral de communicatietechnologie heeft die druk een enorme vlucht genomen. De hoeveelheid informatie die we voortdurend moeten verwerken is gigantisch, waarbij het toezicht van de leidinggevenden tot op de millimeter kan worden vormgegeven. En tot overmaat van ramp is het onderscheid tussen werk en privé ook nog eens volledig vervaagd.

Het belang van blije medewerkers

Lijkt me vrij duidelijk. Resteert mij nog de vraag wat de onderneming waar ‘wij’ werken ermee doet. Spoort het de werknemers aan om de schier eindeloze mogelijkheden om de evenzo eindeloze bergen werk ‘weg te werken’. Eventueel ondersteund door goede salarissen, stevige secundaire voorwaarden en lucratieve bonussen? Onder het mom: alleen het beste is goed genoeg?
Of wordt er zorgvuldig en bewust meegekeken hoe de medewerkers gedijen binnen het bedrijf. Los van competitie- en prestatiedwang, maar vanuit aandacht voor het welzijn van de medewerker?

Burn-out voorkomen

Dat laatste is volgens mij de enige manier om met medewerkers om te gaan. Vanuit het oogpunt van burn-out voorkomen, maar zeker ook met betrekking tot het succes van de onderneming op langere termijn. Medewerkers die lekker in hun vel steken, zijn de solide basis voor een goed functionerende onderneming. Het betekent immers minder verloop – opgebouwde expertise blijft binnen het bedrijf – en minder ziekteverzuim.

Dat scheelt niet alleen in de kosten, maar betekent ook dat de onderneming optimaal kan beschikken over de kennis en kunde van alle medewerkers, die bovendien maximaal zijn ingevoerd in het realiseren van de ondernemingsdoelstellingen. Efficiëntie op alle niveaus!

Foto door mohamed hassan from PxHere

Lees ook: Waarom een burn-out voorkomen?